Skip to main content

W drodze ku Gwieździe Północnej

Ostatni w tym cyklu post, poświęcony jest tematyce projektowania strumienia wartości, ostatecznemu etapowi i celowi holistycznego podejścia do działań optymalizacyjnych.

Do elementów koniecznych do wykonania „ćwiczenia” projektowania strumienia wartości zaliczyłbym:

  1. Aktywny udział Najwyższego Kierownictwa organizacji. Wszak to gremium powinno kreować strategię rozwoju, określać cele i identyfikować szanse i zagrożenia.
  2. Kreatywność, myślenie „out of the box”, porzucenie „niemasiędaizmu”. Głównym celem jest opracowanie wizji stanu idealnego, często nazywanym „true North”. Podobnie jak żeglarze, którzy nigdy nie dotrą do Gwiazdy Polarnej, ale koniecznej do wyznaczenia azymutu.
  3. Uprzednio przygotowaną Mapę Strumienia Wartości – obiektywny i kompletny obraz procesu dla reprezentatywnej grupy produktów lub usług.

Opracowanie VSM Stanu Idealnego

Zadaniem zespołu jest wypracowanie Mapy Stanu Idealnego, zatem takiego, który nie jest obciążony żadnymi ograniczeniami. Najczęściej zapraszam zespoły do „pójścia po bandzie”, porzucenie wszelkich znanych dotychczas barier i obostrzeń. Zaprojektować musimy wszystkie trzy przepływy diagnozowane podczas tworzenia mapy stanu obecnego, a więc proces, przepływ materiału i przepływ informacji. Podczas pracy używamy standardowego zestawu ikon.

Wytyczne do Mapy Strumienia Wartości – Stan Idealny

Podczas tworzenia Mapy Stanu Idealnego powinniśmy kierować się poniższymi wytycznymi:

  1. Produkcja zgodna z Czasem Taktu.
  2. Wybór odpowiedniej strategii dla wyrobów gotowych.
  3. Wdrożenie bezpośredniego przepływu wszędzie, gdzie tylko możliwe.
  4. Jeśli bezpośredni przepływ nie jest możliwy, w tych miejscach stosujemy elementy systemu Pull. Na mapie stanu przyszłego nie powinien pojawić symbol PUSH.
  5. Wybór stymulatora (ang. Pacemaker) – jedynego miejsca, w które będzie trafiał plan produkcji. Pacemaker steruje procesami w górze strumienia wartości, natomiast za pacemakerem konieczny jest bezpośredni przepływ.
  6. Poziomowanie produkcji w zidentyfikowanym wąskim gardle.
  7. Przepływ jednej sztuki, a jeśli nie jest on możliwy do osiągnięcia, stałe ograniczenie wielkości serii.
  8. Ciągłe doskonalenie – standaryzacja wdrożonych rozwiązań i Kaizen.

Podział na konkretne okresy i działania

Ostatnim etapem pracy jest określenie planu zamiany odpowiednich elementów Mapy Stanu Idealnego w realne i określone czasowo działania. Pozwoli to na zaprojektowanie Map Stanu Przyszłego dla kolejnych okresów (lat).

Warunkiem koniecznym dla odniesienia sukcesu jest regularna komunikacja i przegląd postępu lub braku postępu, ciągła praca nad identyfikacją szans i zagrożeń dla poszczególnych działań/projektów optymalizacyjnych.

Gorąco polecam używanie standardowych działań zarówno podczas mapowania, projektowania i wdrażania. Dzięki takiemu podejściu będziemy pewni, iż wszelkie niezbędne zasoby są dostępne i należycie wykorzystane.

 

Maciej Wiertel

Autor bloga “TLE – Total Lean Enterprise – o Lean dla Leanowców i nieLeanowców.”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *